Elf jaar ervaring met urotheelcarcinoom van de hoge urinewegen: overleving en nierfunctie na een niersparende operatie versus een radicale nefro-ureterectomie

Introductie
De gouden standaardbehandeling voor urotheelcarcinoom aan de hoge urinewegen (UTUC) is heden ten dagen een radicale nefro-ureterectomie (RNU). Criteria die zijn opgesteld om te kwalificeren voor een niersparende behandeling zijn minder strikt geworden tussen de opeenvolgende EAU-richtlijnen. Hierdoor hebben niersparende behandelingen een prominentere plek gekregen binnen de behandeling van UTUC. In deze studie worden oncologische uitkomsten en nierfunctie vergeleken bij patiënten met UTUC die behandeld zijn met een niersparende behandeling, dan wel met een RNU in een tertiair verwijzingscentrum.

Materiaal en methoden
In deze retrospectieve cohortstudie zijn tussen 2010 en 2020 174 patiënten geïncludeerd met histopathologisch bewezen UTUC zonder metastase. Deze patiënten werden behandeld middels RNU of niersparende behandeling (ureterorenoscopie, segmentresectie van de ureter, percutane tumorresectie). Risicostratificatie werd gebaseerd op de huidige EAU-richtlijn.

Resultaten
De RNU-arm had een grotere populatie (86,2%) hoogrisicotumoren ten opzichte van de niersparende arm (74,4%; p = 0,030). Recidiefvrije overleving (RFS), metastasevrije overleving (MFS), totale overleving (OS) en kankerspecifieke overleving (CSS) bij een niersparende behandeling dan wel een RNU zijn weergegeven in fig. 24.1. MFS (p = 0,004), CSS (p = 0,027) en OS (p = 0,033) zijn allemaal significant hoger in de niersparende groep wanneer hoogrisicopatiënten met elkaar werden vergeleken in beide behandelarmen (fig. 24.1). Er waren geen significante langetermijnverschillen in nierfunctie tussen beide groepen, behoudens op drie maanden (RNU: eGFR = 45, niersparend: eGFR = 60) en één jaar na interventie (RNU: eGFR = 47, niersparend: eGFR = 60).

Conclusies
In de huidige EAU-richtlijn staat dat hoogrisico-UTUC behandeld dient te woorden middels een RNU. In deze studie concluderen wij dat MFS, CSS en OS significant hoger zijn in de niersparende groep binnen de gehele populatie, maar ook binnen de hoogrisicogroep die buiten de strekking van de huidige richtlijn behandeld zijn.