Abstract
Ondanks enorme inspanningen in de forensische behandelpraktijk, profiteren
nog niet alle jongeren evenveel van het huidige behandelingsaanbod. Om
de forensische behandeling nog beter te laten aansluiten op de individuele
behoeften van jongeren, is het belangrijk verder inzicht te verkrijgen in de
verschillende ontwikkelingsprofielen van jongeren die delinquent gedrag
vertonen. De ontwikkeling van delinquent gedrag is het resultaat van een
combinatie van zowel psychologische en sociale als biologische risicofactoren;
dit wordt uitgedrukt in het biopsychosociale model voor
antisociaal en delinquent gedrag. Hoewel de afgelopen decennia steeds
meer neurobiologische kennis beschikbaar is gekomen over de ontwikkeling
van antisociaal en delinquent gedrag, blijft deze kennis
grotendeels hangen in het academisch circuit en vindt niet tot nauwelijks
zijn weg naar de praktijk. Er bestaat behoefte aan ‘vertaling’ van deze
kennis naar de praktijk om zo de diagnostiek, risicotaxatie en behandeling
te verbeteren. In dit artikel wordt nader ingegaan op de huidige neurobiologische
kennis over de ontwikkeling van antisociaal en delinquent
gedrag en hoe we die kennis zouden kunnen benutten om te komen tot een
meer gepersonaliseerde behandeling van antisociaal gedrag in de
forensische praktijk.
nog niet alle jongeren evenveel van het huidige behandelingsaanbod. Om
de forensische behandeling nog beter te laten aansluiten op de individuele
behoeften van jongeren, is het belangrijk verder inzicht te verkrijgen in de
verschillende ontwikkelingsprofielen van jongeren die delinquent gedrag
vertonen. De ontwikkeling van delinquent gedrag is het resultaat van een
combinatie van zowel psychologische en sociale als biologische risicofactoren;
dit wordt uitgedrukt in het biopsychosociale model voor
antisociaal en delinquent gedrag. Hoewel de afgelopen decennia steeds
meer neurobiologische kennis beschikbaar is gekomen over de ontwikkeling
van antisociaal en delinquent gedrag, blijft deze kennis
grotendeels hangen in het academisch circuit en vindt niet tot nauwelijks
zijn weg naar de praktijk. Er bestaat behoefte aan ‘vertaling’ van deze
kennis naar de praktijk om zo de diagnostiek, risicotaxatie en behandeling
te verbeteren. In dit artikel wordt nader ingegaan op de huidige neurobiologische
kennis over de ontwikkeling van antisociaal en delinquent
gedrag en hoe we die kennis zouden kunnen benutten om te komen tot een
meer gepersonaliseerde behandeling van antisociaal gedrag in de
forensische praktijk.
| Translated title of the contribution | Neurobiological knowledge finds it's way to forensic practice: How biopsychosocial profiles can help us to personalise interventions in forensic youth care |
|---|---|
| Original language | Dutch |
| Pages (from-to) | 104-121 |
| Journal | Tijdschrift van de Vereniging voor Kinder- en Jeugdpsychotherapie |
| Volume | 47 |
| Issue number | 3 |
| Publication status | Published - 2020 |