Beschermende factoren bij seksuele delinquenten: Een retrospectieve studie naar de validiteit van de SAPROF bij ex-terbeschikkinggestelde seksueel delinquenten in de FPC Dr. S. van Mesdag en de Van der Hoeven Kliniek

Bij een behandeling in een forensisch kader van plegers van seksueel geweld is zicht op risico van herhaling van het probleemgedrag een must. In het verlengde daarvan is onderzoek naar beschermende factoren een interessant en relatief nieuw gebied.
Retrospectief werd validatie-onderzoek gedaan naar de psychometrische kwaliteiten van de SAPROF, een instrument dat zich richt op beschermende factoren ten aanzien van toekomstig (seksueel) geweld. De onderzoeksgroep betrof 97 TBS-patiënten die één of meerdere seksuele delicten hadden gepleegd en hiervoor waren behandeld in een TBS-kliniek. Twee groepen werden gedefinieerd: een groep die aan het einde van de behandelperiode wegens onvoldoende behandelresultaat werd overgeplaatst naar een ander forensisch psychiatrisch centrum (Herselectie); en een groep die aan het einde van de behandelperiode uit de TBS-kliniek werd ontslagen vanwege een als succesvol ingeschatte behandeling (Uitstroom). Beide groepen werden getaxeerd aan zowel het begin als het eind van de behandeling. De interbeoordelaarsbetrouwbaarheid was goed. Somscores van de SAPROF bleken aan het eind van de behandeling significant hoger voor de Uitstroom groep ten opzichte van de Herselectie groep. Er werd ten tijde van de behandeling voor de gehele groep een toename van beschermende factoren waargenomen. Deze toename was echter significant groter voor de Uitstroom groep dan voor de Herselectie groep. Binnen de Uitstroom groep werd vervolgens een vergelijking gemaakt tussen zij die wel en zij die niet recidiveerden met een nieuw (seksueel) geweldsdelict na de behandeling. Niet-recidivisten bleken significant meer beschermende factoren te bezitten en zich op dit gebied significant meer te hebben ontwikkeld ten tijde van de behandeling dan Recidivisten. Dit onderzoek bevestigt de waarde voor GZ-psychologen van de SAPROF als taxatie-instrument voor de beoordeling van beschermende factoren voor gewelddadig gedrag en als klinisch evaluatie instrument voor behandelsucces. De SAPROF blijkt in staat met het gemeten behandelresultaat te differentiëren tussen seksuele delinquenten die wel en niet zullen recidiveren na behandeling.