Quantitative perfusion diagnostics in esophageal cancer surgery

In dit proefschrift wordt gezocht naar een nieuwe techniek om weefselperfusie tijdens operaties in beeld te brengen en te meten, met als doel het optimaliseren van reconstructieve chirurgie en het verlagen van postoperatieve complicaties gepaard gaande met een verminderde perfusie van weefsel. De incidentie van slokdarmkanker stijgt en chirurgie is een hoeksteen in de curatieve behandeling van patiënten met deze ziekte. In 5-20% van de geopereerde patiënten ontstaat door een verminderde weefselperfusie rondom de anastomose een naadlekkage met een hoge morbiditeit en in 2-5% van de patiënten mortaliteit als gevolg. Optische technologieën zouden de ogen van de chirurgen kunnen verbeteren zodat het duidelijker wordt welk weefsel weggesneden moet worden en welk weefsel juist bewaard moet worden.
Deel I geeft een overzicht van alle onderzochte lichttechnologieën in de slokdarmchirurgie en de manier waarop deze methoden weefselperfusie in beeld brengen en meten. Daarnaast worden drie lichttechnologieën in een fantoom met de optische eigenschappen van weefsel en nagebootste microvasculatuur in het laboratorium gevalideerd en kwantitatieve parameters voor de beoordelingen van perfusie ontwikkeld.
Deel II toont de resultaten van vier veelbelovende technieken; Optical Coherence Tomography, Sidestream Darkfield Microscopy, Laser Speckle Contrast Imaging en Fluorescence Imaging, in een prospectieve studie naar de beeldvorming en meting van intra-operatieve weefselperfusie in patiënten met slokdarmkanker. We concluderen dat voornamelijk de kwantificatie van intra-operatieve perfusie een uitdaging. Perfusie beeldvorming dient gestandaardiseerd uitgevoerd te worden, wil men een uitspraak doen over de kwantitatieve parameters. Met LSCI en FI kunnen we een perfusie-kaart maken om de gunstigste anastomose locatie te tonen.